Geldi Gözümüzün Nuru Ramazan

Geldi gözümüzün nuru, on bir ayın sultanı Ramazan. Bizi bu vakte kavuşturan Rabbimize hamdolsun. Rabbim bu ayı hakkıyla ihya edebilmeyi nasip etsin. Kul olduğunu hatırlamak ve acizliğini bilmek, insanın manevi yolculuğunda çok önemlidir. Ramazan ayını Müslüman insan yalnızca bedensel açlık ve susuzluk olarak görmez; her şeyin Allah’ın kudretine bağlı olduğunu anlar ve gösterir. Oruç ibadeti, nefsi terbiye etmenin ve Allah’a karşı olan teslimiyetin ve aczin vücut bulmuş hâlidir. Tüm ibadetler gibi sadece Allah’ın rızası için yapılan bir ibadettir. Şuurlu Müslüman, dünyada sahip olduğu her şeyin; bedensel ve ruhsal sağlığın, maddi zenginliğin, gücün ve kuvvetin geçici ve emanet olduğunun farkındadır. Bunların hepsi varken de yokken de imtihandır. Bilir ki Allah, mutlak güç sahibidir ve insanın her türlü ihtiyacını yalnızca O karşılayabilir. 

Kul olduğunun farkında olmak, insanı hem alçakgönüllü ve sabırlı yapar hem de Allah’a karşı minnettarlık duygusunu pekiştirir. Her şeyin Allah’a ait olduğunu ve sadece O’na yönelmek gerektiğini hatırlamak, kalpte tövbe ve samimiyet duygusu yaratır. Bu da insanı Rabbine daha yakın yapar; gönülden dua etmeye ve af dilemeye yöneltir.

Kulluk vazifelerinden biri olan Ramazan’da oruç tutmak, yoksulluk ve açlıkla yüzleşmeyi, başkalarının acılarını anlayarak empati kurmayı sağladığı gibi, hayatını gözden geçirip başkalarının zor koşullarına karşı duyarlı olarak manevi bir olgunluk kazanmasına da vesile olur. 

Rabbimiz ayetinde:

“Biz Kur’an’ı Kadir Gecesi’nde indirdik. Sen Kadir Gecesi’nin ne olduğunu bilir misin? Kadir Gecesi, bin aydan daha hayırlıdır. O gecede melekler ve Ruh, Rablerinin izniyle her türlü iş için yeryüzüne iner de iner. Bütünüyle esenliktir o gece, ta şafak atıncaya kadar.” (Kadir Suresi) 

Aslında Ramazan ayı boyunca “Her geceyi Kadir, her geleni Hızır” gibi karşılama telaşında olmalıyız. Zira bu ay, on bir ayın sultanı ve içinde bin aydan daha hayırlı bir gece olan Kadir Gecesi’ni saklıyor. Bin ay, ortalama 83 yıla yani bir insan ömrüne karşı geliyor. İhya edilmiş bir gece demek, bir ömür demek. 

Bu kadar uzun bir vakitten daha hayırlı olan geceye Kadir Gecesi denilmesi; hem gecenin hem geceyi ihya edenlerin hem de o anda yapılan ibadetlerin azametli, şerefli ve kıymetli olmasındandır. Rabbimiz, büyük ve şerefli kitabımız Kur’an-ı Kerim’i bu gecede indirmeye başlamıştır. Bu gece, tanyerinin ağarmasına kadar huzur ve esenlik doludur. İnsanlar her türlü kötülükten selamettedir. O ayda ve o gecede yeryüzüne inen melekler, uğradıkları her mümine selam verir; onlar için dua ve istiğfar ederler. Kıyamette de ibadetlerine şehadet ederler.

Cenâb-ı Hak da sene içinde Ramazan’ı, Ramazan içinde Kadir Gecesi’ni, hafta içinde Cuma gününü, Cuma gününün icabet saatini, gün içinde seher vaktini ve namaz vakitlerinin ilk anlarını kıymetli kılmıştır. Bu vakitlerde yapılan ibadetler daha makbul ve daha değerlidir. Dua ve tövbeler kabul edilir. 

Yüce Rabbimiz, kullarının felaha ermesi, dünyada nizamı kurması için zaman zaman kitap ve peygamberler göndererek insanları ikaz etmiştir. Şüphesiz o zamanlar mübarek zamanlardır. Dolayısıyla bu ay da o zamanlar içinde yer alır ve bu ayda oruç tutarak sadece bedeni değil, aynı zamanda ruhu da arındırmak, Allah’a yaklaşmak ve dua etmek için fırsatlar doğar. Ramazan ayı, aynı zamanda yardımlaşma, sadaka verme ve paylaşma gibi erdemlerin ön planda olduğu bir dönemdir. Bu nedenle Ramazan, diğer aylardan farklı olarak manevi bir yüceliğe sahiptir. 

Evet, Ramazan ayı, hem bedensel hem de ruhsal anlamda bir arınma dönemi olsun bizim için. Oruç tutmak, sabır, disiplin ve merhamet gibi değerlerimizi güçlendirsin. Aynı zamanda ihtiyaç sahiplerine yardım etme, toplumda dayanışma ve hoşgörü duygularımızın pekişmesine fırsat sunsun. Bu ay, bireysel ve toplumsal olarak manevi açıdan kendimizi yenilememize vesile olsun. 

Bu güzel zamanı en iyi şekilde geçirmek için kendimize bir program yapmamız gerekiyor. Rabbim bu kıymetli zamanı hakkıyla ihya edebilmeyi nasip etsin hepimize. Manevi iklimini görebilmeyi ve gerçek manada yenilenmeyi, “Ah o eski Ramazanlar!” diye iç geçirdiğimiz zamanlardaki gibi samimi bir şekilde yaşamayı nasip etsin. Zira şimdilerde manevi atmosferden ziyade farklı görülmeye ve gösterilmeye başlandı. 

Ramazan ayı, eğlence ayı, sosyal medyadan sofra sergileme ayı değildir! Elbette çevremizdeki dostlarımızı davet etmeliyiz ama bu bir şova ve “Benim sofram, benim el lezzetim seninkini döver!” şekline dönmemeli. Ramazan, gösteriş için yemek yeme, yedirme ve birilerine kendini kanıtlama ayı değildir! Ramazan, evlere yiyecek stoklama, gün boyu uyuyarak vakit doldurma ayı da değildir. Oruçlu olmayı açlık sayıp sağa sola saldırma, kalp kırma ayı hiç değildir.

Aksine, sabrı öğrenme, empati kurma, yardımlaşma ayıdır. Rabbine sığınıp yenilenme, daha minimal sofralarda maksimum muhabbetlerle ve zamanı ibadetlerle, yardımlaşmayla dolduracak şekilde programlama ayıdır. Rabbimiz, Ramazan ayımızı, Kadir Gecemizi ve Kader Gecemizi ihya edeceğimiz bir dönem nasip etsin inşallah. 

Selam ve dua ile...

Ayşegül Duran