Âzâde...

Sen bu satırları okuduğunda, ben yazdıklarımı paylaşmanın huzurunu yaşıyor olacağım. Seninle paylaştığım güzelliklere, birde bu satırları eklemenin huzurunu... Her sabah güneşin doğuşuna şahit olurken, yaptığım dualar eşlik ediyor seninle birlikte bana !.. İlk kez duyuyor gibi, o huzurla doluyor selalar ve ezanlar kulaklarıma. Yıllarca duymaya hasret kaldığım bu seslere, sanki seninle kavuşmuşum. Ah Dostum!. Doğrusu hiç unutmadım sabah ezanına kadar süren sohbetlerimizi, çayın yanında eşlik eden sözlerini ve seni... Her yeni güne böyle başlamak ve de , veda edip, gecenin çiğ düşmüş havasını içime çekerken, o sesle yine kendime gelmek , kendimden geçmek öyle güzel ki. Birbirimizin varlığından haberdar olmadığımız zamanlardan sonra, en güzel hediye idi beklemediğim anda gelmen. Ve seni sadece can bağı oldugu için değil daha başka bir çok sebepten sevmem. İşte bu mutluluk yaşayanın hissedeceği bir  hal ve çok daha fazlası... Artık her sabah güneşin sanki senin için, benim ...