Âzâde...

Konsantre edilmiş hayatları tüketip, sindirme derdindeyiz artık... Ne uzun uzun okumalarımız ne doya doya bakmalarımız ne de sabırla sevmelerimiz var artık. Başlamadan biten bir yığın muhabbetin, savaşmadan kaybeden kahramanları olduk. Tenezzül etmez olduk bir başka dünyanın mutluluğu ile hallenmeye ya da derdi ile dertlenmeye. Görme isteğinden ziyade, bakmadan galeriye yığılmış yüzlerce resim, rehberde simaları hatırlanmayan onlarca isim! Biriktirme hastalığının bulunmaz çaresizliği birebir yaşadığımız çelişki. İhtiyaç olduğundan değil, alma hastalığına yakalanmanın sahipsiz reçetesizliği dolanıyor elden ele. Ve kimse sahip çıkmıyor bu hale! Sayısını, neye ihtiyacı olduğunu bilememek değil sorun, israfın boyunu aşmışlığı ilerliyor günden güne ve herkes tutumlu sanıyor kendini bu alışveriş çılgınlığı içinde. Hayır! Bu ahir zaman hastalığından ziyade, ayaklarımızın altına kasıtlı döşenmiş israf tuzağı. Sefer tası gibi evleri saray yapma telaşı veya sadelik hissini