Ağaç Ev Sohbetleri 121

Okumak için bir araya gelen insanlar olduğu gibi yazmak için de bir araya gelen insanlar varmış. 

Buna denk gelmenin mutluluğunu yaşıyorum şu sıralar. 

Bu haftaki Ağaç Ev Sohbetleri 121. konu yine güzel şeyler yazmaya teşvik edici.

Elinde olsa okuduğun kitaplardan ya da izlediğin filmlerden  bir bölümünü değiştirmen mümkün olsa ? 

Sonunu yada bir bölümünü değiştirmek isterdim bazı severek okuduğum kitapların ve  izlediğim filmlerin. Ama biliyorum ki ozaman verilmek istenen mesaj belkide o kadar etkili olmazdı. 

Okuduklarımdan aklıma ilk gelen,  beni çok etkileyen , hala üzerimde etkisi olan ve bir çoğunuzun okumuş olduğunu düşündüğüm Ömer Seyfettin'in "kaşağı öyküsü" geldi.  Değiştirmek isterdim elbette "kardeşinin dayak yemesine dayanamayan Kahraman babasına her şeyi itiraf eder. Babasının ayaklarına kapanıp ben yaptım "der.  

Ama biliyorum ki hikaye benim istediğim gibi olsa yalan söylemenin , iftira atmanın, vicdan azabının ne kadar kötü olduğu, bu kadar güzel iletilemezdi okura. 

Sonra değiştirmek istesem yine nefesimi tutarak okuduğum ve kitabı bitirdikten sonra kendimi ve dostlarımı gözden geçirdiğim beni çok etkileyen  Khaled Hosseini'nin  " Uçurtma Avcısı " kitabının  kırılma noktasında gizlenip arkadaşına yapılan zulmü izleyen Emir'in dayak yeme pahasına arkadaşını kurtarmasını ve ömür boyu çok güzel dostluklarının olmasını isterdim. 

Bazı dostluklar yaralar ve bu yaralar sizi siz yapar. Sizin birini çok seviyor olmanız onun da sizi seviyor olmasına bağlı değildir.  Siz sevmeyi, oda sevilmeyi sevebilir. 

Gerçek dostluk karşılık beklemeden olandır. Bu mesaj ancak böyle derinden yaralayarak, bu kadar  kalıcı verilebilirdi. 

Yeşil yol filminin de öyle bitmesini hiç istemezdim mesela ,ama biliyorum ki iyi insanlar yorulur... Bu dünyada güzellikleri çoğaltmak  için yorulur. 

Esaretin Bedeli , Kasımda Aşk Başkadır, Titanik, Leo sonu güzel bitsin istediğim filmlerdendi. 

Yazarken düşündüm de sonunu değiştirebileceğimiz hikayelerimiz varken ve yaşadığımız hayatın başrol oyuncusuyken mutlu sonla bitireceğimiz hikayelerimiz neden olmasın...

Ayşegül'den...