Yola Yoldaş Gerek

"Samimiyet öyle bir dildir ki; kör de görür, sağır da duyar" diyor Cemil Meriç. 

Öyledir samimiyet, tek bakışta,  tek duyuşta ve tek dokunuşta anlaşılır bir dili vardır.

Acaba diye düşünmez insan, yanlış anlama ihtimalide yoktur, bilir karşısındakinin niyetini ve samimiyetini...

Teslim olmaya giden yolun ilk sapağıdır niyet,

diyor ya alemlere rahmet olarak gönderilen peygamberimiz “ameller niyetlere göredir".

Önce Allah rızası için niyet edilir, başka bir ufka yol alır gönül  yelkeni... 

Göz alabildiğine deryalar gibidir muhabbetler, sohbetler, kurulan arkadaşlıklar, dostluklar...

Bir meltemde kahve içimlik, bir fırtınada sığınıp sohbetinde demlenmelik...

 Kimi zaman soğuk kış aylarında yudumlanan salepten daha tatlı gelir tebessümü. 

Gözyaşını omuzuna akıttığın da mendile gerek duymadığın, acaba demeden döktüğün içini toparlanacağını bildiğindir.

Niyete göre boy verir yüreğe düşen tohum her defasında.

Ortak zevkler, dertler, renkler ve daha fazlası olur paylaştığın. 

Duymak istediğini söyleyen olur bazen, acıyı tatlı dille çeviren, kimi zaman pişmanlıklarındaki onay mercidir.

Yapmacık olmayan tebessümlerle bir bahar serinliği...

Fırtınalarda sığındığın liman bazen, bazen fırtınanın ta kendisi... 

Sessiz, sedasız oturmak ve konuşmadan bile anlaşılmaktır muhabbet.

Amaçsız ve gayesiz geçen vakitlere inat dertli bir dünyaya merhem olmaktır. 

Tarifi imkansız ama her biri zamanında  kurduğum arkadaşlıklar.

Söylediğim gibi bunlar arkadaşlıklar, dostluklar.

Ekmek gibi, su gibi, toprağa düşen rahmet gibi gelir ihtiyaç duyduğunda.

Bilene en güzel nimettir, hayat yolculuğunda.

Nimet sadece yediğin içtiğin değildir, nasiplendiğin yürekte nimettir.  Kimi  için ilk okulda başlayan, kiminin sonradan fark ettiği hazinesidir yanı başında duran.

Bazen başı sıkıştığında koşan ev arkadaşıdır gençlik yıllarında.

Gurbet dostudur, can suyudur yalnızlığında. Bazen doğuştan verilen nimettir adı kardeş olan.  Bulduğunda, kaybetmekten korkmayacağı, yıllar geçse de hayırla anacağı kıvılcımdır yüreğine düşen! İlk fırsatta harlanmayı bekleyen.

Aynı dertlerle sınanmış, aynı yollarda yorulmuş, kazanılması zor ve sürdürülmesi kolay olan dostluklardan bahsediyorum.

Söylediğim dostlukları, yorulduğumuz stabilize yolların, yolculuklarının mükafatı diye düşünüyorum..

Bir çok ortak noktanız varken ve aranızda akrabalık bağı yokken birbirinizi çok sevmemiz.

Bunun sebebini şimdi daha iyi anlıyorum.. Rabbinizin yüreklerinizi birbirine ısıtmış  olmasıdır. 

Aynı  dünyanın, farklı şehirlerinden gelsene, aynı zaman ve mekanı yaşama telaşıydı, insan olmakta birleşen yanımız. 

Aynı dertle dertlenmek, aynı davaya gönül vermek, Rabbîn rızası için sevmekti... 

Eksik kalan dostluğun  niyeti kalbimize dokunmamıştır!

Kalbimize dokunmayan muhabbet ise tamam olmamıştır!

Tamamlanacağımız dostluklar çok olsun yolculuğumuz da..

Selam ve duayla...

 Ayşegül'den...