Biraz kendimden bahsedeyim sana diye düşündüm...
Belkide hayatımda beni benden iyi tanıyan biri varsa o da sensin!
Öyle geliyor yüreğime, beni benden iyi bilen, beni benden daha çok seven, düşünen.
İnsan kendini aynaya baktıkça görüyor ama sevdiği yüreğinin sahibi olan, muhabbetinde huzur bulduğu kişiler her daim, baktığında görür ve hisseder.
Evet ben ah ben!
Kendi söküğünü dikemeyen terzi...
Zaman zaman yalnızlığımda ki gel gitlere rağmen, kendi yarama merhem bulamaya çalışan ben.
Şifalı ellerine teslim olmak son çarem...
Öyle bir hüzün çöküyor ki içime aniden anlatması zor...
Mazlum müslümanların sesiz çığlıkları içimde yankılanıyor her vakit...
Bir fotoğraf saatlerce hüzne boğar mı insanı? Beni boğuyor , baktıkca gözyaşlarımı içime akıtıyorum. Baktığım ve gördüğüm aynı şey olmuyor çoğu zaman.
Ah bir çözsem kendimi. Bütün acıları içime alsam ,sadece benim canım yansa ve yetim kalmasa çocuklar...
Sevdası yarım kalmasa sevenlerin...
Vatan hasreti çekmese müslümanlar...
Kudüs yüreğimin baş kenti, dua sebebi, boynu bükük müslüman misali...
Gülümseyemeyişimin müsebbibi...
İman varsa ,imkan vardır diyorum...
Ve gözyaşlarımı siliyorum elimin tersiyle içimde her sabah açan bir çiçek ve biliyorum islam için bahar gelecek...
Yüreğimde yankılanan ayet "ALLAH inananlarla beraberdir" diyor...
Enfal 19. Ayet
Belkide hayatımda beni benden iyi tanıyan biri varsa o da sensin!
Öyle geliyor yüreğime, beni benden iyi bilen, beni benden daha çok seven, düşünen.
İnsan kendini aynaya baktıkça görüyor ama sevdiği yüreğinin sahibi olan, muhabbetinde huzur bulduğu kişiler her daim, baktığında görür ve hisseder.
Evet ben ah ben!
Kendi söküğünü dikemeyen terzi...
Gel - gitlerin ev sahibi...
Yolunu kaybetme korkusu yaşayan bir kör misali...
Yolunu kaybetme korkusu yaşayan bir kör misali...
Ruh hali, kalabalıklar içindeki karanlık, karanlıkta ki yalnızlık.
Zaman zaman yalnızlığımda ki gel gitlere rağmen, kendi yarama merhem bulamaya çalışan ben.
Şifalı ellerine teslim olmak son çarem...
Öyle bir hüzün çöküyor ki içime aniden anlatması zor...
Bütün dünyanın acılarını hissediyorum, her atışında kalbimde...
Elimi atmasam da kalbime hissediyorum sıcaklığını, bir hüzün ülkesi, kimi zaman aç kalmış Afrikalı bir çocuğun sesi...
Sonra göz göze geldiğim mendil satan Suriyeli kızın bakışındaki sorgu, neden ben burdayım hadi söyle der gibi...
Sanki sönmeyen kor düşmüş içime ve alevlenmeye niyetli...
Sanki sönmeyen kor düşmüş içime ve alevlenmeye niyetli...
Kudüs'te taşla tanka kafa tutan mücahit çocuk gibi cesur...
Dört bir yanda zulme uğrayan kardeşlerime kolkanat olma isteği.
Mazlum müslümanların sesiz çığlıkları içimde yankılanıyor her vakit...
Yoksulluk içinde var olma telaşı yaşayan, her şeyden vazgeçip imanından geçmeyen, çekik gözlü kardeşlerim...
Dört bir yanımda zulüm gören müslümanların sesi...
Dört bir yanımda zulüm gören müslümanların sesi...
Öyle bir hüzün ki ,tarifi imkansız, ölüm sessizliği...
Ayrılık hüznü değil bu çaresizliğin verdiği hüzün.
Ayrılık hüznü değil bu çaresizliğin verdiği hüzün.
Cennetle müjdelesinler diye dua etmekten başka bir sey gelmemesinin hüznü.
Allah sabredenlerle beraber ,onlar sabrediyorlar, şehadete yürüyorlar, peki ben ne yapıyorum...
Sadece üzülmek ve dua etmek dışında...
Kendi acılarımı acıdan sayıyorum, suni teselli halleri uzun sürdüğünde yeniden bin pişmanlıkla acılarıma aşık oluyorum...
Bazen de sebepsiz bir anda öyle bir mutluluk geliyor ki kalbime cennette buluşuruz ümidiyle, huzuru tarif edilemez bir mutluluk.
Sonra gerçek sandığınız dünya oyun ve eğlenceden ibaret olduğunu okuyorum ayet ayet.
Onların oyunları savaş ve onlar ölmüyorlar, hayır bu ölüm değil, şehadeti yudumluyorlar.
Allah sabredenlerle beraber ,onlar sabrediyorlar, şehadete yürüyorlar, peki ben ne yapıyorum...
Sadece üzülmek ve dua etmek dışında...
Kendi acılarımı acıdan sayıyorum, suni teselli halleri uzun sürdüğünde yeniden bin pişmanlıkla acılarıma aşık oluyorum...
Bazen de sebepsiz bir anda öyle bir mutluluk geliyor ki kalbime cennette buluşuruz ümidiyle, huzuru tarif edilemez bir mutluluk.
Sonra gerçek sandığınız dünya oyun ve eğlenceden ibaret olduğunu okuyorum ayet ayet.
Onların oyunları savaş ve onlar ölmüyorlar, hayır bu ölüm değil, şehadeti yudumluyorlar.
Bir fotoğraf saatlerce hüzne boğar mı insanı? Beni boğuyor , baktıkca gözyaşlarımı içime akıtıyorum. Baktığım ve gördüğüm aynı şey olmuyor çoğu zaman.
Ah bir çözsem kendimi. Bütün acıları içime alsam ,sadece benim canım yansa ve yetim kalmasa çocuklar...
Sevdası yarım kalmasa sevenlerin...
Vatan hasreti çekmese müslümanlar...
Kudüs yüreğimin baş kenti, dua sebebi, boynu bükük müslüman misali...
Gülümseyemeyişimin müsebbibi...
İman varsa ,imkan vardır diyorum...
Ve gözyaşlarımı siliyorum elimin tersiyle içimde her sabah açan bir çiçek ve biliyorum islam için bahar gelecek...
Yüreğimde yankılanan ayet "ALLAH inananlarla beraberdir" diyor...
Enfal 19. Ayet
ah evet çok hüzünlü, üzüntülü yazı, kudüs evet, o günler, dünya bir türlü öğrenemedi şiddetten, öldürmekten uzaklaşmayı.
YanıtlaSilÇok geç olsada yorumunu görmek Çok mutlu etti beni:) teşekkür ediyorum
Sil